hayatın bana hep ayrılık getireceği o zamanlardan belliymiş aslında. ortaokulda herkesin bir grubu vardır ya hani çok iyi anlaştığı, yediği içtiği ayrı gitmediği biriyle küsülecekse hep birlikte küsüldüğü, barışıldığı ergen gruplar. bizim de öyle bir grubumuz vardı, dört kişiydik; deniz, ali, ersin ve ben.
"ya oğlum biz hiç ayrılmayız, hep birlikte oluruz, her zaman görüşürüz, hatta aynı liseye gidelim falan filan" geyikleri.
bismillah daha liseye giderken ayrıldık. oturduğum ilçede 4 tane lise vardı o zamanlar, dördünü de ilçenin en uç yerlerine dikmişler sağolsunlar. ayrılmayız, aynı yerlerde okuruz dediğimiz adamlar (yani biz);
ersin anadolu lisesine, ali normal liseye, deniz meslek lisesine,ben de o zamanki adıyla süper liseye gittim😂 lan bari bi iki kişi aynı yerde olsaydık. bu ne talihsizlik. sonra zaten koptuk iyice. deniz üniversite okumadı evli ik çocuk babası, ersin geçen yaz evlendi, ali nerde hiç bilmiyorum. yıllardır da ararım nerelerde diye hatta kardeşim komiser ona bile arattım emniyetten, adamı bulamadım bir türlü. umarım bi yerlerde iyidir.
şimdi ben bunu neden anlattım. bazı işlerim için büyüdüğüm ilçeye geldim de işlerimi hallederken yani yaklaşık bir saat önce falan denizi gördüm. aklım eskiye gitti anılarımı gördüm, o yüzden paylaştım öyle.
neyse saygılar efendim, sağlıcakla🖐️