başımdan geçen bir olayı anlatayım. tarih 23 kasim 2017. isparta'da öğretim görevliliği yapıyorum. antalyada çok yakın bir arkadaşım aradı. adı, yeliz. antalya'da öğretmenler gününde kaleiçinde holly stone bar da ogün sanlısoy konseri varmiş, konser afişlerini görmüş aklına ben gelmişim. biletleri alıyorum yarın çık gel sana öğretmenler günü hediyem olsun dedi. ben de ogun sanlısoy hayranıyım. ciddi hayranıym hem de. (adamin yaptığı müzik, duruşu, şarkı sözleri falan cok baska azcık öveyim kralı) afedersiniz kaba bi tabir ama anırsa bile dinlerim. neyse dur ben bi düşüneyim dedim yarın dersim var çünkü erken biterse atlar gelirim dedim(ısparta antalya arası en fazla iki saat) tamam haber edersin dedi kapattık telefonu. sonra düşündüm dedim kız o kadar düşünmüş aramış eşşeklik yapma git. aradim yelizi tamam yarın geleceğim dedim. neyse ertesi gün oldu okula gittim dersi biraz erkene almıştım öğrenci arkadaşlara da danışıp. dersi işledim akşam beş gibi ısparta otogara gittim. dersin kaçta biteceğini otogarda kac gibi olacağımı tahmin edemediğim icin bilet almamıştım. zaten ispartada yaşayanlar varsa bilirler saat başı araba var antalyaya. neyse girdim otogara hic firma falan aramadan bi tane amca antalya diye bagiriyo müşteri topluyor. antalya şimdi hareket edecek çıkıyor vs diye bagiriyor. klasik otogar cazgirlari. bi an akil tutulması yasadim heralde amcanin peşine düştüm aldim bileti saat 17.15 te otobus kalkacak. bilete bakiyorum bilette cizre seyahat gibi bisey yaziyor ama beni bindirdikleri otobus "nuhoglu karadeniz"
kisa bi tavsiye. bir cok otobus firmasina binmişimdir bunun kadar kötüsü denk gelmedi, uzak durun. gectim oturdum yerime en arkalardan bi yerdeyim. hatta en arka dörtlunun hemen önündeyim. otobus samsundan mi rize den mi ne bi yerden geliyor isparta uzerinden antalyaya devam ediyor. neyse otobüs hareket etti baktim şoför baska bir güzergahtan gidiyor. smdi o bölgeyi bilenler bilir ispartadan antalyaya direk geçiş var butun otobüs firmalari o yolu kullanır iki komsu şehir zaten ama bu otobus burdur uzerinden gidiyor antalyaya. he yol cok uzuyor mu derseniz yarim saat 45 dakika uzuyor ee ama toplam yol zaten normalde 2 saat. burdur uzerinden gidince 2 saat 45 dakika falan olmus oluyor. neyse vardir bi hayr dedim moralimi bozmayayim dedim sonucta cok sevdigim arkadaşımla ogun konserine gidicez, mutluyum. burdur yolunda giderken arkamda oturan biri dikkatimi cekti. telaşla telefonda birilerini arıyor ağlamaklı falan. her halinden bi sorun oldugu belli. muavine bir seyler soruyor muavin tersliyor falan. saka maka muavin cok atarliydi ya. yolcunun biri su istedi kalk kendin al diyip yolcunun uzerine yürümüştü. ariza bir tipti. neyse arkadaki arkadaş geri donelim. telaşlı panik halini görünce selam verip bir sorun olup olmadigini sordum. şimdi bu arkadasin sorunu şu; isparta da askermis, acemi egitimi bitmis urfaya gidecek. antalya havalimanından ucagi var ama bu arkadasa da otobusun burdur uzerinden gidecegi söylenmemiş. zaten yabanci, gariban belli. otobus normal guzergahindan gitse antalya girişinde, havalimani yakininda inecek uçagina yetisebilecek ama otobüs burdur üzerinden gittigi icin havalimaninin tam tersi tarafından antalyaya giriş yapıyor. arkadasin elinde eski bi telefon askerlerin kullanabildigi tarzda onunda sarji bitti birileriyle konuşurken. neyse biz sohbet etmeye basladik sorununu anlayinca. yan koltukta antalyalı bi arkadas da muhabbete katildi. i̇nternetten araştırıyoruz çocugu nerde indirsek havalimanina yetisebilir. bu arada ben telefonumu verdim arama yapabilsin diye. birkaç yeri aradi urfadan. baska bir skntisi daha var ki bu en muhimi. bu arkadas (adını sorup öğrendim, şahin) askere gelmeden once kiz kaçırmış ve evlenmişler. aileler küs. kizin ailesi de şahinin ailesi de sirt cevirmisler bunlara. daha muhimi kiz hamile ve hastaneye kaldirilmis doğum yapmak için. i̇ste aksilikler üst üste gelir ya. şahin de panik halinde. telefonun sarji yok, bindiği otobüsün güzergahı cok sacma, uçagi kacircak falan aksiliklerden bunalmis. neyse biz biseyler yapmaya çalıştık araştırdık netten falan antalyada bi yerde (havalimanina en yakin yer olarak tahmin ettigimiz bi yer) otobüsten inmesini sağladık. o ara tlbi numara bulup taksi de cagirmistik şahin indi gelen taksiye bindi gitti. ben de sonra kaleicine gittim yelizle bulustum konseri beklerken mekanda (holly stone) calisan yelizin arkadaşından haber geldi konser iptal olmus. saka yapiyor sandık ama gercekmis. ogun sanlisoyun gitaristinin babasi yogun bakıma alinmis o yuzden iptal edilmiş konser. biz de yelizle takıldık kale icin de hasret giderdik snra ben gece ispartaya geri dondum. gel zaman git zaman vakit geçti, ikinci donem mayıs ayinda falan ben gidip askerlik icin tecilimi bozdurdum. ağustos'ta askere gidecegim. temmuz ayında askerlik yerleri açıklandı yedek subay olarak istanbul maltepe de ikmal maliye okuluna cikti askerlik yerim. ağustos ayinda gittim basladi askerlik. yedek subay egitimi 75 gün. i̇ki bucuk ay yani. i̇ki ay spor ve teorik derslerle ilgili egitim aldik sinavlara girdik vs sonra kura çektik asil gorev yerlerimiz belli oldu. ben de hakkari/otlucayi cektim kura da. neyse kuradan sonra son 15 gun kura çektiğin yerdeki görevinle alakali eğitimler alıyoruz. herkes gidecegi yerdeki goreviyle alakali hir nevi staj yapiyor. benim gorevimde emniyet muhafiz bölüğu takım komutani. toplam 42 kisiydik herkesi görevleriyle ilgili yerlere dagittilar kışla içinde. biz 6 kisiyi de emniyet muhafiz bölüğüne gönderdiler. gittik ilk gun bölük komutaniyla görüştük bugü takılın yarın sabah gelin ictimayı uzaktan izleyin işleyişi görü dedi. emredersiniz dedik devam ettik. ertesi gün sabah sekizde ictima var, gittik kenarda izliyoruz. askerler siraya girdi yoklama alindi vs. ortalarda bi tane sivil kiyafetli biri dolaşiyor. etrafinda da askerler var belli sevilen bir tip. ya ben bu simayı bi yerden hatirliyorum ama nerden nerden bi türlü çikaramiyorum. o ara komutan geldi ictimayi aldi gitti. benim aklim hala o askerde ben bunu nerden hatirliyorum. düşün düşün sonunda jeton düştü. askere seslendim gel buraya diye, geldi yanima:
şahin durak/ sanliurfa, emret komutanim! dedi.
şahin beni hatirliyor musun dedim. yüzüme bakti bakti hatirlamaya calisti. (sahinle antalya yolculugunda ben de sac sakal vardi tabi, askerdeyken sinek kaydi olunca birden hatirlayamamasi cok dogal, anam babam bile tanimamisti beni sacsiz sakalsiz). sahine hatirlattim 24 kasim 2017 isparta antalya otobusu dedim. jeton düstü. gozleri doldu. aglamaya basladi ben de saskinlik icindeyim. yani boyle bi tesaduf. hayatimdaki en nadir anlardan. sarildi bana o an komutan-asker iliskisi iki dakikaligina ortadan kayboldu.(her ne kadar yedek subay olsak da subay rütbesinde oldugumuz icin bi otorite az buçuk oluyor) şahin noldu dedim naptin yetisebildin mi uçagina diye sordum. eşin hamileydi naptiniz dedim?
sahin aglamakli olarak anlatti. o gün yetisememis ucagina, otobus bileti almis oyle gitmis. esinin dogumuna da yetisememis ucaga gec kaldigi icin. daha kotusu cocuk dogduktan iki saat sonra vefat etmiş. gittiginde sadece cocugunun cansiz bedenini gorebilmis. duygulandik. oturduk cay ictik. sivil geziyordu askerde son gunuymus, bitmis askerligi urfaya donecekmis o gun. kisladan cikana kadar önüne gelene anlatti bakin bu komutan bana yardim etmisti telefonunu vermisti yardimci olmustu bana diye.
yani yaşam gercekten cok ilginc, dunya cok kucukmus.
hayatin cok buyuk tesaduflere gebe oldugunu ogreten bir animdir. saygilar.

not; imla ve noktalamalardan dolayi cok ozur dilerim. klavyemin adiliği.