t: türk sinemasının medarı iftiharı.
teknik fevkaladeliği bir yana, içerdiği manalarla da oldukça cezbeder. aşk ve sevginin/sevdanın o ince farkını ortaya koyar mesela;
---
spoiler ---
berfo'nun keje için yaptıklarıyla, baran'ın keje için yaptıklarını mukayese edelim;
biri aşkı uğruna iftira attırmış, en yakın arkadaşını ölüme göndermiş, onu defalarca öldürtmeye çalışmış, daha sonra arkadaşının altınlarını çalmış, o altınlarla da arkadaşının da gönlünde yatan kadını kaçırmış.
ve berfo bu yaptıklarından asla pişman olmamış. aşkı için yapmış ulan!
oysa baran öyle mi? -hayatı boyunca başka bir kadına el sürmemesine ek olarak- oğlu gibi gördüğü genç bir adamın hayatı için, keje'den vazgeçmeyi kabul etmiştir..
(bakın mesela aynı fark ezel bayraktar - cengiz atay için de geçerli. mühim olan cengiz gibi çok sevmek değil, ezel gibi güzel sevmek.)
her fırsatta diyorum; aşk hiperaktif bir ergenken, sevgi/sevda ermiş bir erdemliliktir. aşk çok hareketli, saliseyle çok uç noktalarda yer alabilen, şu an o kişiyi öldürmek isterken birazdan onun uğruna can verebilecek tutarsız ama güçlü bir şey.
fakat diğeri öyle değil; o tamamen yapıcı. doğaya en ufak bir aykırılığı yok. hatta doğanın bizzat kendisi. çünkü gönlündeki sevda tıpkı bir çiçeğin açması gibi, bir ağacın kök salması gibi, bir ovanın yeşile bürünmesi gibi yavaşça ve aşama aşama gerçekleşiyor. sağlam, güvenilir, temiz, huzurlu, sükunetli..
gerçek aşkı bilmeyen insan sayısı çok fazla. ama onun da birkaç adım ötesi olan gerçek sevgiyi bilmeyen insan sayısı çok daha fazla. başımıza ne geliyorsa hep bu cahillikten...
---
spoiler ---
not:
link