hepsini çok seviyorum. ama biri var içerisinde gün içinde ne yaparsa her akşam annesine anlatıyor. daha önceden acı yemeyi sevmezmiş. bir ikidir ona acı biber yediriyorum. sevdi de. annesine demiş "artık nisyan sayesinde acı yemeye başladım." diye.
çok garip geliyor böyle her şeyini anlatması.
ben sakaryaya gitmiştim arkadaşımın yanına. annem aradı, napıyorsun dedi. "oturuyorum" dedim. nerede oturuyorsun diyince sakaryada olduğumu belirttim. sormasa onu da demezdim.
i̇kimiz de tuhafız sanki ama en tuhaf hangimiz bilemedim.