"ümidin katlolması"
i̇lk annemden duydum öğrendim.
tdk'ya sorarsanız bulamazsınız ümidin kaybolması falan diyor sanki annemden daha iyi biliyor gibi.
vazgeçme eşiğini anlatır bu söz.
ümidi katlolan durulur eylemsizleşir sessizleşir.
gücünün kalmadığı, dizlerinin üzerine çöktüğün andır.
yarı hayal kırıklığı yaşıyor, bütünüyle vazgeçiyorum.
bu o kadar da kötü bir şey değildir.
boşa kürek çekmekten kurtarır.
öfke mesela bir zaman sonra sönüyor. o caydırıcı değildir çoğu zaman.
ama ümidinin kaybolduğu an ne kadar zor olursa olsun vazgeçiyorsun. en başta durumu kabulleniyorsun. çoğu zaman zorunda kalıyorsun.
i̇yi yanı; bu bir döngü.
kabullenmek yeniden dirilmenin ilk adımıdır.
çok uzun zamandır emin olamadığım bir konuda bugün bir karar verdim.
buna mecbur bırakıldım ben.
böyle bir durum ilk kez başıma geliyor. kararımın arkasında durmak zorundayım çünkü arkada dayanabileceğim bir ümidim yok artık.
vazgeçmenin kaçınılmaz olduğu bir eşik.
ama sorun değil. bazen ailesine duyduğu sevgiden bile şüphe eden bi insana travma yaşatmaz bu. biraz sancılı bir süreç sadece.
bu dünyada vazgeçemeyeceğim hiçbir şey ve hiç kimse yok hissi çok uzun zamandır içimde.
bu bir yandan güçlü bir yandan eksik hissettiriyor. ancak ümidimin yok olduğu yerde vazgeçebiliyorum.
kızmıyorum kendime siz de kızmayın bana.
belki aileye olan inancım da kaybolmuştur küçükken. her şeyden vazgeçebilirliğimi başka türlü açıklayamıyorum kendime.
bir not yazmıştım geçmişte. bugün de aynısını buraya yazayım;
"bugüne kadar kimseye söylemedim. bugünden sonra da söylemeyeceğim."
ben mi başlattım bilmiyorum ama
ben bitireceğim.
biriktirmeyi kesiyorum. biriktirdiklerimi salıyorum. gizlediklerimi açıyorum.
dizlerimin üzerindeyim şuan.
vallahi kabullendim. billahi anladım.
bi dk kalkıcam.
ama zamanı var. önce acıyı kabulleneceğim.
acıyla başa çıkma konusunda kendimi hep takdir etmişimdir. hatta bu konuda takdir de görmüşümdür. i̇yi dayanıyorsun sövgüsünü çok duymuşluğum vardır.
aklımı kaçıracak gibi olduğum anlarda bile iyi yönetmişimdir krizi, korumuşumdur aklımı, teskin etmişimdir ruhumu. kıskanılası bir dik duruş ve cesaret göstermişimdir.
sevinmeli miyim bilmiyorum buna ama göründüğümden de soğukkanlıyım.
cidden iyi başa çıkıyorum galiba.
bununla da çıkarım.
ama zamanı var.
biraz sessizlik.