bu hayatta tek güzel anım neydi biliyor musunuz?
aylarca hapishane gibi rutini olan bir medresede kalırdım. sonra tatil olurdu eve giderdim. işte o iğrenç binadan ilk çıkış, ayağını aylar sonra ilk kez dışarıya atma, o güzel an... benim en mutlu olduğum andı. bugün ciddi ciddi öleceğimi düşündüm. bu hayattaki en mutlu olduğum anımı düşündüm. aklıma bir tek bu geldi. ne kadar buruk değil mi? hayatımdaki tek iyi şey, kötü şeyin geçici olarak bitmesi olmuş. ben de daha iyi anılar elde etmek istedim zamanında, benim de hayallerim vardı. hiçbir şey alamadım. ne diyeyim ki. bu şekilde güzel bir şey yaşamadan ölürsem, alacağın olsun hayat.