asosyal itiraf

"biliyor musunuz hiç dostum yok; olmasını da istemiyorum. herkesle iyi geçiniyorum; ama, kimsenin bana yaklaşmasına izin vermiyorum." buyurmuş 1912 menşeli bir notunda enver paşa. bu insanın yegane derdi.. nereye baksam karşıma çıkıyor. oğuz atay okuyan herkesin götü başı dağıtmaya başlaması hep bu yüzden. imkanı olsaydı enver paşa da iştahlı bir şekilde oğuz atay okurdu. . boş duranı allah sevmez. ve ben o allah'sız günden beri sevilmeyen bir kulum. fakat bilinmelidir ki; boş durmak değil bu, bir türlü bir şeyleri dolduramamak. . iletişimsizlik isyanlarımdan geçtim. gençtim ve sorunun ne olduğunu sonunda teşhis ettim. şu ana kadar yapmam gerekenden daha az hata yaptım. ister inanın, ister inanmayın; en büyük yanlışım bu oldu. . insanlar hayret edince, şaşırınca ya da afallayınca neden ağızlarını açarlar bilir misiniz? beyinleri o an şahit olduğu şeyi algılamakta güçlük çeker. algılama mekanizmasını ikinci kez tetiklemek için bu sefer daha çok oksijenle şansını yeniden dener. ağızdan derin bir nefes alır, şahit olduğu şeyi kavramaya koyulur. keşke diyorum, keşke aynı işlemi kalbimiz de yapabilseydi.. . kargışlanmayı hak etmeyen insan yok gibi bir şey. ben de sanırım hak ettiğimi yaşıyorum. merhamet edenimiz yok ve buna hiçbir zaman alışamadım. . not: karmam şu an çok güzel. edit: karmam artık güzel değil.