kendimi cam bi fanusun içine kapatılmış gibi hissediyorum.
kurtulma çabasıyla sağa sola koşuştururken çarpmaktan inanılmaz yorulmuş, tam ortada yığılıp kalmış gibi.
üzücü olan bi kısım da şu ki; hapsolduğum alan matruşka gibi sanki. her seferinde küçük olanı üzerimden çekip daha özgür hissetmemi sağlarlarken, çok daha hızlanarak çarpıyorum.
berbat bi his, on numara yıkım.
yazık he