iki senedir haftanın altı günü görüştüğüm, hatta aynı sofraya defalarca oturduğum dershane müdürlerimizden birinin arkamdan ‘kibirli, beceriksiz, burnu havada, girdiği üniversiteyi bitiremez, yetersiz...’ gibi kelimeler kullanarak ben yermesi. daha bir ton laf sayıp beni kötülemiş, üstüne üstlük birde annemi sinirden ağlatmış.
ben bu kadarını hak edecek kadar kötü bir insan değildim be. ben sizi babam yerine koymuştum:d