son günlerde içimde inanılmaz bir anne olma isteği var, mesela bugün oturuyoruz, yan masada 3 yaşlarında bir çocuk vardı.
önce bana sürekli bakmaya başladı -benim çocuğu yiyecekmiş gibi bakmamdan dolayı herhalde- sonra yaprak kopartıp bana yaprak verdi. bu olayı birkaç kez daha tekrarladı, annesinin kucağından hep bana güldü. giderken yanıma geldi dudaklarıyla bi şeyler yaptı değişik değişik, annesi dedi ki öpmek istiyor. eğildim öpsün diye, hayatımda aldığım en güzel sulu öpücüktü yemin ederim. çok özendim o çocuğun annesine.
tam göğsümün üstünde uyutacağım, öpmelere doyamayacağım, gözümden bile sakınacağım, onun için her şeyin en iyisini yapmaya çalışacağım, bensiz uyuyamacak, onun canın yandığında benim daha çok yanacak birini düşünüyorum bazen ve bunun hayali bile beni çok mutlu ediyor. düşündüğümde bile yoruluyorum ama yine de olmayan çocuğumu düşünüp ona değer diyorum.
değişik ruh hallerindeyim sözlük.