bugün yıl dönümü..
t: onlarca yıl süren büyük çerkes sürgünün başlangıcı olan tarih.
bir sürgün olduğunu söylemek az kalır. zira aynı zamanda bir soykırımdır. ve bu her fırsatta dile getirilmelidir.
çerkes olduğum için söylemiyorum bunu. insan olduğum için söylüyorum. ve insan olan herkesin bu gibi vahim olaylara hassasiyet göstermesi boynunun borcudur. fakat bugün ana akım ve sosyal medyaya baktığımızda; insanların bu olayı dile getirmesini geçtim, insanların bu olayı bilmediklerini görüyoruz.
tarihi bilmemek ayıp değildir, lakin öğrenmemek ayıptır. o yüzden imkanı olanların, bu olay hakkında kısa da olsa araştırma yapmalarını, bir şeyler öğrenmelerini ve incir çekirdeğinin hacmini dolduracak kadar bile olsa bilinçlenmelerini temenni ediyorum.
.
"derler ki; çerkes halkını sürgününe taşıyan gemiler, arkalarında bu gemilerden atılmış olan cesetlerden izler bırakarak gelmişler osmanlı toprağına kadar." - çerkeslerin karadeniz için; "o deniz en çok bize karadır." demesinin sebeplerinden biri budur..-
.
bir ara çerkes kültürü hakkında uzun uzadıya belki bir şeyler yazarım. ama şimdilik şunu diyebilirim; iyi bir gözlemle bu konu hakkında herkes az çok fikir edinebilir. göz önündeki çerkesleri ele alarak bile birtakım genel tutumlar tespit edebilir.
rauf orbay, ediz hun, ferhan şensoy, süleyman seba, ömer seyfettin, mehmet aslantuğ, halit kıvanç, mehmet okur, şansal büyüka, rutkay aziz, can bartu gibi yürekli adamlar diyorum.. (bir rivayete göre de nazım hikmet)
türkan şoray, bergüzar korel, irem sak, derya şensoy, elçin sangu gibi güzel kadınlar diyorum..
.
çerkeslerin; hır gürden haz etmeyen, mümkün olduğunca efendi, şık giyinmeyi en temel ihtiyaçlarından biri olarak gören, aile yapısına bağlı, zaman zaman ataerkilliğini sergilese de kadına her daim hürmet eden, sevdiği iş söz konusu olduğunda fazla çalışkan olan ve tek eşliliğe gönül vermiş bir yapıda olduklarını söyleyebiliriz. (son söylediğime şöyle açıklık getireyim; bizimkilerde -genelde- nikah bir kere kıyılır. doğru kişiye kıydın kıydın. bu yüzden hiç evlenmeyen ya da boşandıktan sonra 2. evliliğe niyet etmeyen çok çerkes tanıdım. ve bu bir töre değildir, içsel olarak bu insanlar bunu tercih etmekteler.)
tabii bu çerkes kültürünün koruyabilmiş aile ortamında yetişenler için geçerli. ki çerkesler bu konuda oldukça iyidir. asimile olmaya birçok toplumdan daha dirençlidirler. çerkes kültürünün varlığını sürdürdüğü bir ailede yetişmiş kimi örnek verebilirim sorusuna yanıt olarak gönül rahatlığıyla "mehmet aslantuğ" diyebilirim. çünkü çerkes kültürünün oldukça bilincindedir ve konuşmasından ses tonuna, davranışlarından anlatımına bunu oldukça güzel lanse eder;
"biz terbiye meselesine çok takmış bir kültürün çocuklarıyız."
"istemek ve almak meselesinde, adaletli ve edepli olmak bizim için düsturdur."
-
link