homofobi

t: eşcinsellere ya da eşcinselliğe karşı duyulan nefret, korku, hoşnutsuzluk ya da ayrımcılıktır. --- spoiler --- bilim çoktandır bir kişinin cinsel yönelimini değiştirme fikrinden vazgeçmiş durumda. pek çok bilim insanı, hastalık olmayan bir şeyi "tedavi edemeyeceğiniz" konusunda hemfikir. eşcinsellik abd'de 1973 yılında akıl hastalığı olmaktan çıkarıldı. dünya sağlık örgütü 1990 yılında bu karara vardı. diğer yandan homofobi, nedenlerini anlamak isteyen araştırmacıların daha da fazla gündemine girdi. . 1960'larda sözcüğü türeten amerikalı psikolog george weinberg, homofobiyi "homoseksüellere yakın mesafede olma korkusu" olarak tanımladı. yunan eki fobi, "rasyonel olmayan korku" anlamına geliyor. 1972 basımı society and the healthy homosexual (toplum ve sağlıklı homoseksüel) kitabında, doktor weinberg, "bir hastayı, homoseksüelliğe karşı olan önyargılarını aşmadığı müddetçe sağlıklı sayamam" diyor. . profesör jannini, homofobinin şiddetin eşlik ettiği bazı kişilik özellikleriyle ilgili olduğunu ve psikiyatrik hastalık olarak değerlendirilebileceğini söylüyor. jannini, 2015'te yayımlanan bir makalesinde, homofobiyi psikotisizm (öfke ve düşmanlık ile ilişkilendiriliyor), olgunlaşmamış savunma mekanizmaları ve korku temelli aile içi bağlanmalar (bilinç altında güvensizliğe yol açıyor) ile ilişkilendiren makalesiyle tartışma yarattı. araştırma, muhafazakarlar tarafından "lgbt yanlısı çöp" olarak değerlendirildi. bbc'ye konuşan doktor jannini, araştırmasının arkasında olduğunu söyleyerek, homofobik kişiliği "zayıf" olarak nitelendirdi. . bir kişinin homofobiklik derecesini inceleyen bir psikimetri ölçeği olan homofobi ölçeğini, 551 italyan üniversite öğrencisine uyguladı ve bu sonuçları diğer kişilik özellikleri ile ilişkilendirdi. homofobik eğilimleri güçlü olan kişilerde, psikotisizm ve olgunlaşmamış savunma mekanizması gibi kişilik özelliklerinin de yoğun görüldüğünü, ancak aileyle güvenli bağlanmanın düşük bir homofobi göstergesi olduğunu belirledi. profesör jannini, bu akıl sağlığıyla ilgili sorunların terapiyle ele alınabileceğini söylüyor. "belki eşcinsellerin tavırlarından hoşlanmıyorsunuz. ancak 'eşcinsel değilim, eşcinsellerden nefret ediyorum, eşcinsellerin evime gelmesini istemiyorum, okulda eşcinsel öğretmenler istemiyorum' demek zorunda değilsiniz" diyor. "eşcinselliğin bir hastalık olarak değerlendirilip değerlendirilmemesi gerektiğini yüzyıllar boyunca tartıştıktan sonra, ilk kez asıl tedavi edilmesi gereken hastalığın homofobi olduğunu gösterdik." . ancak bireyler çevrelerinden de etkileniyorlar ve profesör jannini'nin ekibinin daha sonra yaptığı bir araştırma, hipermaskülinite, misojini ve ahlakçı davranışlarla iç içe geçmiş kültürlerin nasıl homofobiyle ilişkili olduğunu ortaya koyuyor. 2017 yılında, farklı ülkelerden dinlere inananan 1048 öğrenci öğrencinin sonuçlarını karşılaştırdılar: italya (çoğunlukla katolik bir ülke), arnavutluk (çoğunlukla müslüman) ve ukrayna (çoğunlukla ortodoks) "ilginç olan şuydu ki dinin kendisi homofobi ile ilişkili değildi. homofobi seviyesini etkileyen üç farklı dindeki köktenci görüşlerdi." . ılımlı dindarlar, size dinin homofobiyi hoş karşılamadığını söyleyecektir. rusya'daki hristiyan ortodoks kilisesi'nin sözcüsü vahtang kipshidze bbc'ye yaptığı açıklamada, "günahtan nefret ediyoruz ama günah işleyenlerden değil" diyor. kilise'nin eşcinselliğin günah olduğuna ilişkin görüşünü değiştiremeyeceğini, çünkü bu dogmanın kilise'den değil, tanrı'dan kaynaklandığını kaydediyor. "aynı cins ile cinsel ilişkiye girenler kendi günahlarının kurbanları olarak görüyoruz ve ruhani olarak tedavi edilmeleri gerektiğini düşünüyoruz." ancak diğerleri daha katı tavır benimsiyorlar. rus rahip sergei rybko, 2012 yılında verdiği bir röportajda, silahlı kişilerin moskova'da eşcinsel klübüne saldırı düzenlemesinin ardından, "yurdumuzu onlardan temizlemek isteyenlerle aynı fikirdeyim" demişti. ancak yine de kilise'nin aynı cinsiyetteki kişiler arasındaki ilişkileri cezalandırmadığını kaydediyor. . katolik kilisesi'ndeki lgbt'lilerin hakları için mücadele eden irlandalı aktivist tiernan brady, "pek çok kilise liderinin söylemlerinin insanlarda lgbt bireylere karşı korku ve öfke yarattığını şüphe yok" diyor. . ancak kilise insanların hayatının tek bir parçası. homofobiyi öğrendiğimiz diğer yerler de var: spor, siyaset, toplum... bu nedenle, muhafazakar ülkelerdeki kültürün, dinin katı yönlerini pekiştirebileceği düşüncesinde. "homofobinin daha yaygın olduğu ülkeler, lgbt bireylerin daha görünmez olduğu ülkeler, çünkü korku ve güvensizlik yaratmak daha kolay." . yardımcı doçent grzanka, insanları önyargıları kabul etmeye itenin, insanların kafalarındaki "örtülü yanlılık" olduğunu kaydediyor. homofobiyi azaltmanın yolunun, insanları "diğerleri" olarak sınıflandıran kişileri eğitmekten geçtiğine inanıyor. "eğitim ve kamuyu bilgilendirme kampanyaları yürütmeliyiz ve eşcinsellerin hepsinin birbirine benzediği ve cinsel yönelimin akışkan olmayabileceği gibi inançların etrafında, homofobiyle mücadele politikaları geliştirmeliyiz." "cinsel azınlıklardan korkuya yol açan doğuştan gelen hiçbir şey yok. insanlık tarihinde eşcinselliğin kabul edildiği, yasal olduğu hatta saygı gösterildiği dönemler oldu." daha fazla görünür olmanın, insanların algılarını değiştirebileceği ve lgbt haklarında kazanımlara yol açabileceğini gösteren kanıtlar var. abd merkezli araştırma şirketi gallup'a göre 1999 yılında amerikalıların 3'te 2'si eşcinsel evliliklere karşıydı ve sadece 3'te 1'i yasal olmasını savunuyordu. 20 yıldan az bir zaman sonra, durum tam tersi: amerikalıların 3'te 2'si eşcinsel evlilikleri destekliyor ve 3'te 1'inden azı buna karşı çıkıyor. araştırmacılar, lgbt bireyi yetişkinlerin yüzde 10'undan fazlasının aynı cinsteki partnerleriyle evli oldığunu ve görünürlüklerinin bazı insanların onların yasal statüsüne karşıtlıklarını ve homofobik davranışları değiştirmeye yardımcı olduğunu kaydediyor. homofobiyi "tedavi etmenin" mümkün olup olmadığını bilmiyoruz ancak araştırmacılar onu anlamaya yaklaştıklarını söylüyorlar. - link --- spoiler ---