hayat felsefesi

aslına bakarsanız buna felsefe mi denir onu da bilmiyorum benim hayatı sadece 'uğruna savaşılacak' bir şey olarak gördüm. hep bir olay için bir kişi için direndim bu hayata. yeri geldi kendim için de direndim pek tabii. çok küçüktüm maddi durumumuz iyi olmadığıdan dolayı annem çalısıyordu,çok üzülüyordum yorulduğu için. hedef koymuştum kendime onun için okuyacaktım. liseye kadar bunun için savaştım.lisede yoluna girmişti her şey annem de bırakmıştı işi yanımdaydı. lisede de aşkı bulduğuma inandım, onun için direndim bu hayata.hatta aşk direnmek için en güzel sebepti bana göre.olmadı,canı sağolsun dedim. üniversiteye geçmek kendime yaşam kurmak için direndim. sıra kendimdeydi. istediğim bölümü kazandım, dostlarım yanımdaydı. hem artık tek başıma direnmek zorunda da değildim. sonra yavaş yavaş çevrem küçülmeye başladı. gün geldi bi kahve içelim demeye arkadasım kalmadı. aşk için denemek istedim şansımı, tutmak istediğim eller itti. hayat o kadar zayıf noktamdan vurdu ki, kendim için direnecek gücüm zaten kalmadı.tek istediğim bir umut, her yeniden güzel olabilceğine dair bir umut.