bize her çaresizlik sonunda, kırılan direncimizle beraber gelen o hissizliği nurullah genç hepimiz için, lâyıkıyla şöyle tanımlamış;
"kapattım kalbimin son kapısını
dokunun; boşlukta bir taş gibiyim
hafızası ölü nakkaş gibiyim
çekiyorum mutsuzluğun yasını
ayaklara mahkum bir baş gibiyim
kapattım kalbimin son kapısını
dokunun;boşlukta bir taş gibiyim"