bazı geceler mutlu zamanlarımızın fotoğraflarına bakıyorum. yalanım yok son üç ayımızı düşündükçe diyorum ki; ulan karı iyi ki o taksiye binip defolup gittin.
ama ondan önceki bir yılımız, kendi ellerimle yarattığım o güzel emek arada sırada anılmayı hak ediyor.
şimdi fark ettim kapalı havalarda gözlerin elaya dönüyormuş. gözümün içine bakarken hep yeşildi. yemyeşil. hala çok utanmazım. hala arsız. uslanmıyorum. tüm dünyamı serdim önüne. sonra bir lafınla toplayıp gittim dimdik. her şeyi değiştirdim ama uslanmıyorum.