annem kötü bir kadın değildir baştan söyleyeyim de sonra yanlış anlaşılmasın ama pek duygularını nasıl belli edeceğini bilmez sanırım.
ben anneme iki kere ciddi dertlerimden bahsettim ikisinde de hayal kırıklığı yaşadım. i̇lkinde daha küçüktüm beklediğim tepkiyi alamayınca annemle arama duvarlar ördüm hem de ne duvarlar. annemi çok severim ama o duvarları öyle yükselttim ki ben istemediğim sürece o küçücük yaşıma rağmen ne yaşadığımı asla göremedi. bu yaşıma kadar da sevdiğim çocuğun ölümüne kadar hep böyle oldu.
neyse asıl mevzuya geleyim. sevdiğim öleli iki hadi bilemedin iki buçuk ay olmuş benim gecelerim kendimi hayatta tutmaya çalışmakla geçiyor toplasan iki saat uyumuyorum yemek yemiyorum öyle leş bir dönem. annem soruyor anlatmıyorum ama her neyin var diyişinde nolur anlat diyişinde tuğlalar birer birer yıkılıyor. bir gece oturuyorum odada tek başıma kitap okuyorum sözde ama göz yaşlarımdan harfleri ayırt edemiyorum. annem geldi odaya artık anlat dedi. okuldan birinin öldüğünü biliyor ama sevdiğimi bilmiyor hâlâ. tabii tahmin etmek zor değil, seviyor muydun sen o çocuğu dedi. önce yüzüne baktım daha yıllar önce en son anlattığım zamanki halimiz canlandı zihnimde ama artık bu hisler beni öldürüyor. anlatmaya karar verdim dedim ki o zamanlar o da gençti belki ne demesi gerekiyor bilmiyordu ama şimdi hani tamam çok bir şey beklemiyorum ölüm sonuçta tesellisi olmaz ama en azından başımı okşar geçer kızım der diye düşünüyorum. anne çok seviyorum onu canım yanıyor dedim. şaşırdı, beklemiyor çünkü ona hep kapalı kutu olan kızının ağzından laf almış. birkaç saniye gözlerime baktı bir şefkat pırıltısı tamam dedim şimdi bana sarılacak ben de kollarında can verene kadar ağlayacağım. ama öyle olmadı. o zamanlar ablam nöbet geçiriyordu üzülünce kendini kaybediyordu falan sıkıntılı bir dönemdi. annem o birkaç saniyenin ardından "bundan ablana bahsetme fenalaşır." dedi. evet aynen bunu söyledi. ben içimden kendime küfürler yağdırıyorum tabii ne bekliyordun o duvarların ardında niye yıktın falan filan ama muazzam bir hayal kırıklığı. allah'ım diyorum nolur canımı al da bir daha yüzüne bakmak zorunda kalmayayım çünkü gücüm yok ben bu hayal kırıklığını gizleyemem. tabii öyle olmadı ölmedim o hayal kırıklığını da ondan önceki yıllar nasıl gizlediysem o zaman da gizledim. o zamandan beridir de ne zaman dertlerden konu açılsa o yaranın asla kabul bağlamadığını anlıyorum. sadece bir kere annem bana nutuk çekerken sen benim neler yaşadığımı bilmiyorsun dedim ne yaşıyorsun anlat bana dedi ben de geçti artık sana anlatmam dedim. bunun dışında bir daha asla ne bu konuyu ne de başka konuyu açmadım.
bu muhteşem hayal kırıklıkları sana olan sevgimin önüne asla geçemiyor ama bundan sonra olacaklar geçebilir, bu yüzden sana artık hiçbir şeyi anlatmıyorum çünkü sana olan sevgimi kaybetmek istemiyorum. senin yüzüne söyleyemem seni sevdiğimi ama seni her şeye rağmen, benden habersiz kırkıncı rüyanı görüyorken de çok seviyorum. allah bana sensiz bir gün bile yaşatmasın.