büfeye geldi, başını eğdi, bir sigara istedi
durdu baktı, hatırladı, geçmiş kara, pisletir
tutamadığı sözler vardı, öksürdü durdu içerken
ölüm gününü hesapladı, geçmişinden kaçarken
saati gördü, konuştu, artık eve gideyim
koşması gerekti durdu, otobüsü bekleyip
otobüs geldi gitti, tam 18 vesait
hiçbirine binmedi, durak ağlamaya müsait
yalnız kaldı hayatta ve son olarak durakta
yaşlar aktı kanımca, hüzün belirdi yanakta...