“yalana yalana yalanla yaşayana sor
yastığa başını koyunca aklından geçenleri
i̇nsan, insan olduğu kadar var
yoksa kim hatırlardı çoktan göçenleri
dünya malı yalnız bir ömre kadar
yoksa giyer miydi ölüler cepsiz kefenleri
kirlilerinden sızanlar okyanus oldu
bu rüzgara dayanmaz gemin
at çapayı derine
sal tayfanı
al başını avcuna
düşün
utan
utan
utanmayan insan olur mu lan?
altın bir madalyon gibi taşınmalı vicdan
tek kıvılcımdan nasıl yanarsa koca orman
unutmazlar, unutmayız, unutmam
kuyuya taş atanın peşinden
atlayana bak
yalanla hile hurdayla binayı
katlayana bak
ömrümüzün en güzel yıllarına
patlayanın ne evinde bir ayna var
ne içinde bir yürek
gençliği haybeye yenmiş
yorgun ve yalnız nesil
birbirini buldukça
düşmedi, düşmeyecek
kirlilerinden sızanlar okyanus oldu
bu rüzgara dayanmaz gemi
at çapayı derine
sal tayfanı
al başını avcuna
düşün
utan
utan
utanmayan insan olur mu lan?
altın bir madalyon gibi taşınmalı vicdan
tek kıvılcımdan nasıl yanarsa koca orman
unutmazlar, unutmayız, unutmam”