küçüklükten beri hep tutmaya çalıştığım ancak sonu hep sayfaları yırtıp atmakla biten faaliyet. lakin en son aldığım günlüğe (2011-2012) hala zaman zaman bir şeyler karalıyorum. herhangi birinin günlüğümü okuma düşüncesi bile korkunç. umarım olmaz öyle şeyler.