tam olarak bir insanı tamamiyle özleyemedim hiçbir zaman. bazı insanların bazı anlarını özlüyorum arada. her insan kendisi için yaşıyor lakin bazen ortaklaşa şeyler yapılıyor. birlikte çıkarsızca edilen muhabbetler ve o ana kapatılan bir daha açılmayan konular mesela. birlikte gülünen o zararsız muhabbetler. bazen onları özlüyorum ama o insanları bütünüyle düşününce neden uzak olduğumu yada neden uzak durduğumu da hatırlıyorum. özlem de bitiyor.