galiba ben ölümü bekliyorum hayatımda sadece.
geleceğe dair bir şeyler yapmıyorum hayata bağlayacak bir şeyler aramıyorum ve hayata baģlayanlardan uzaklaşmaya çalışıyorum.
bunalıyorum fazlasıyla. hemde çok.
nefes almak yaşamak değil işte .
belki ilerde her şey çok güzel olacak ama sanki benim buna çabalayacak gücüm yok kalmadı ne olur artık bir şeyleri yoluna koyayım. gerideyim şuanda biliyorum ama asla geç kalınmaz farkındayım. ama beynim uyuşuyor. çok fazla.
ben nefes alamıyorum çoğu zaman donup kalıyorum keşkelerim çoğalıyor her seferinde kendimden nefret ediyorum daha fazla . boğazım aciyor bağıramıyorum. sessizce ağlıyorum sadece kendimi boşluğa attım. kendim kendime zarar verir oldu hepsi bu ölmek istiyorum sonuç hep aynı. aynı şeylere çıkıyor.