uyku tutmuyor bir şeyleri mecburen itiraf edip içimizi dökeceğiz.
bu aralar bakıyorum da önceden olsa çok farklı şekilde davranacağım olaylara artık tamamen tepkisizim.
(bkz: sen çok değiştin)
bir şeylerin peşine düşmekten,hesap sormaktan,tek taraflı çabalamaktan ziyadesiyle yorgun düştüm şimdilerde el etek çekmiş durumdayım. "bu niye böyle oldu? neden bunu yaptın? bir şey mi oldu?" diye sorma gereği bile duymuyorum. ha öyle mi paşa gönlün bilir deyip çekiliyorum köşeme.
birileriyle aramdaki ilişki sürsün,iyi gitsin diye daima uğraşan taraf değilim artık,olmayacağım.
tavsiye edeceğim şey de tam olarak budur. kimse için kendinizi yıpratmayın. aile,arkadaş,sevgili...
bırakın bir sefer de sizin için çaba göstersinler. böyle bir karar aldıktan sonra baktınız o kişinin umurunda bile değil. e hadi geçmiş olsun nur topu gibi bir tecrübeniz daha oldu. üzülmeye dahi değmez. ne demişler "zararın neresinden dönersen kardır."
"kendinizi gözden geçirirseniz beni sevindirirsiniz zira
beni siz delirttiniz "
bu arada bunları yüzüne söylemem gerekenler arasında buradan kişiler de var. fakat ona bile tenezzül etmeyecek hale getirdiler beni.
yüzünüze tükürmek isterdim ama ondan da anlamazsınız ki siz