filmleri marvel ile kıyaslandığında daha psikolojik, politik ve gerçekçi kaçan oluşum. son zamanlarda çıkardıkları ve çıkacak olan filmlerden bahsetmiyorum.
marvel'a bakacak olursak sinema evreninde geçmişten geleceğe değişmeyen "uçam, kaçam, ağ atam, dünyayı uzaylı istilasından kurtaram, intikam alam" tarzı filmler yapıyorlar.
izledikten sonra insanı düşünmeye itecek tarzda değiller. daha çok filmi izleyip "ulan örümcek adam da ne güzel ağ atıyor hee" ya da " ilahi deadpool, ne komik adamsın" dedikten sonra unutulan filmler. filmleri kötü demiyorum, oldukça güzeller. kendi türlerinde en iyileri bile denilebilir.
dc oluşumunun bu çeşit "uçam, kaçam, gözümden lazer atam, dünyayı kurtaram" tarzı macera filmlerinin yanı sıra sinema tarihine geçecek çok güzel mesajlar taşıyan sarkastik filmleri var.
watchmen, v for vendetta ve dark knight üçlemesi bu filmlere çok güzel bir örnek.
bakınca aslında süper kahraman filmleri bile değil denilebilir bunlara ama oldukça sarkastik ve politik yanları var.
watchmen, amerikan rüyasının yıkılışını perde arkasından gösteren hoş bir film. v for vendetta zaten sistem eleştirisi konusunda adeta bir baş yapıt halinde. dark knight üçlemesi ise düzen ve kaosun birbirinini dengelenmesini, bu dengenin ne kadar kolay bozulabileceğini, bozulduğu takdirde neler olabileceğini izleyiciye gösteren bir film.
sadece "joker çok havalı, why so serious ehe ehe" perspektifinden bakmamak lazım dc'ye.