insanların kendini uyuşturmak için neden bu kadar hevesli olduklarını kabullenebilecek bir ruh halim var şu an. hissetmemek, yaşamak istememek ama ölmeyi göze alamamak keşmekeşinde verilen karar uyuşmak oluyor.
zaman aksın, dünya dönsün, hayat devam etsin ama hissetmeyeyim. mutluluk değil, mutsuzluk uğramasın yeter. bir yerlerde sehpa olup yüzyıllarca yaşamak istiyorum mesela. tek acım üzerime konulan sıcak içeceklerin yakması olsun.
amına koyim, sehpa bile benden mutlu. ruh halimi sikeyim.