önceden sözlük çok aktifken bir tayfa vardı onları çok kıskanırdım birazcıkta çekemezdim. içlerinden bir kaçınıda hiç sevmezdim. zaman aktı hiç biri kalmadı ben onlar gibi olamadım ama onlar benim gibi oldu . ben onlar gibi olmaya çalışmanın anlamsız oldugunu anladim onları kötülediğim için pişman oldum. sözlük öyle bir hal aldı ki keşke eskisi gibi olsa yine onlar burda olsa ben onlar gibi olmaya çalışmasam onlarda benim gibi yalnız kalmasa hep beraber gülüp eğlenseler bense onların mutluluğunu kıskanmak yerine ortak olup mutlu olsam. ne biliyim güzel olurdu sanki...