asosyal itiraf

24 saat sonra tam üç yıldır hayalini kurduğum şeye ulaşacağım. midemde kelebekler uçuşuyor. neyle karşılaşacağımı bilmediğim dış dünyaya karşı komple kapalı olacağım dört günlük bir süreçten geçeceğim. çıktığımda dünyamdaki herkesten nefret de edebilirim sokaklarda yürüyen herkese sarıladabilirim. bilmiyorum. ben hayatımda ilk defa bir şeyin sonunu kestiremiyor ve teslim olmaktan korkuyorum. hayatımda ilk defa kendi kazandığım parayla kendime yüklü bir yatırım yaptım. bünyem kabul edecek mi bu kadar kıymetli bir şeyi bilemiyorum. bilememek beni delicesine korkutuyor. günlerdir saldırgan gergin ve cinayete meyilliyim sanki. ve sebebini bilmediğim şekilde derin bir depresyon içindeyim. her şey üst üste ve tam eğitime girmeden önce geldi. sanki bunlarda olsun da iyice dip gör sonra gider kusarsın her şeyi der gibi... korkuyorum. bırakmak istemediklerimden vazgeçmekten ve kendimi yok etmek uğruna sevdiğim insanları kırmaktan...