gençlik çok tehlikeli bir şey.
her şeyi ama her şeyi bir gün yaparım sanrısına kapılmama sebep oluyor.
bu yalan üzerine kurduğum gerçeklik
zamanı bozuk para gibi cayır cayır harcatıyor.
bundan 5-10-20-30 yıl sonra bir insanın "değerli varlıklarım" başlığında tartışmasız birinci sıraya yazacağı "zaman" mefhumunu acımadan harcadığım
şeyler için her gece derin acılara saplanacağımdan o kadar eminim ki!
şimdiden biliyorum yıllar sonra pişmanlık duyacağım şeyin sebebini.
bütün derdim; yıllar sonra oluşacak olan acımı olabildiğince az hale getirebilmek.
"gençlik" dediğimiz şeyin nasıl tehlikeli bir illüzyon olduğunu bir an önce fark edebilmek.
şimdilik pek başarılı olduğum söylenemez tabii...