sevgi evleriyle karıştırılan evlerdir.
sevgi evlerinden farkı içinde 4-5 çocuk ve bir bakıcı anne olan daireler olmasıdır diyebilirim, bir de gizli olmaları tabii.
çeşitli kurumlar aracılığıyla bu evlerde gönüllü olabiliyorsunuz. gerekli belgeleri koordinasyon merkezine gönderdikten bir süre sonra izniniz çıkıyor. eve giderken ev sorumlusundan habersiz çikolata dahi götüremiyorsunuz.
misafire alışkın çocuklar sizi görür görmez üzerinize atlayıp yanınızda ne etkinlik getirdiğinizi soruyor. siz 'ama ben ağlarım', 'üzülürüm dayanamam' gibi laflarınızın tamamının saçmalık olduğunu içeri adım attığınız anda anlıyorsunuz.
i̇lk gününüz bir facia olabilir, korkmayın. sonraki haftalar kesinlikle(?) daha iyi olacak. perdeleri boyamayacak, koltukları kırmayacak, kendilerini yerden yere vurmayacaklar.
ödevlerini verildiği gün yapmanın gururuyla karşınıza geçip yapmak istedikleri etkinliklerden bahsedecekler. keçi inatları yüzünden belki kavga da edeceksiniz ama olsun, korkmayın.
siz kahve içerken sütlerini ya da kırk yılda bir içtikleri abdest suyu ayarında çaylarını alıp yanınıza oturacaklar büyük insanlar gibi, belki annelerin dedikodusunu yapmak isteyecekler.
her yaptığınızı inceleyip sonrasında sizi taklit edecekler. yere oturup size saçlarını ördürecekler.
beraber etkinliklere katıldığınızda gururla sizi tanıştıracaklar arkadaşlarına. belki hocası belki ablası olarak... sizden takdir bekleyecekler, gözünüzün içine bakacaklar. sımsıkı sarılıp bağrınıza basacak ve ilk gün evden kaçmadığınız için şükürler edeceksiniz.