bugün
yenile

    asosyal itiraf

    26
    +
    -entiri.verilen_downvote
    şu hayattaki yegane hazinemdir; önce abim ve gardaşım, sonra anam ve babam, sonrasında da diğer sevdiklerim. neden bilmiyorum herkes anasıyla babasıyla yakın olur çoğunlukla galiba ama biz hep kardeşler olarak daha yakın olduk. tam 2 sene önce ben ağır bir yükün altında ezilmeye başladım. bu öyle bir yük ki ben hiçbir maddi acıya denk getiremiyorum bunu. 2 yıl 1 gün oldu. canımdan çok sevdiğim abim feci bi trafik kazası geçirdi. yaz okuluna kaldığı için memlekete gelmemişti. ben de sınav sonucu güzel bi sıralama elde etmiş ve üniversiteye başlayınca abimle geçireceğim vakitlerin hayalini kurmaya başlamıştım. bi sabah annem uyandırdı. abim bisikletle okula giderken karşıdan karşıya geçtiği sırada birisi çarpmış arka tekerinden. ameliyata almışlar. 1 saniyenin önemini ben o zaman anladım. kardeşimi ve beni götürmediler, bizi evde anneanneme emanet bırakıp uçtular arabayla. ben o sabah kendimi cehennemin en dibinde hissettim. hala da çıkabilmiş değilim. şimdi bana deseler ki abinin yerine sen yat yoğun bakımda, gözümü bile kırpmadan kabul ederim. şimdi onun eski sağlığına kavuşması için canımı bile veririm ama elimizden gelen tek şey dua ederek beklemek, her gece onunla uyuyup onunla uyanmak. ölüm mesela, tanrı vermiş unutmak nimetini. bir şekilde unutuluyor ama bu çok garip bir şey. tanrı düşmanımın başına vermesin. sonrasında hissettiğim ve kendi kendime verdiğim görev; abim sağlığına kavuşana kadar kardeşime iyi bir abilik yapmak ve abimin yokluğunu ona hissettirmemeye çalışmaktı. bunu beceremeyeceğimi biliyorum, abim gibi mükemmel bir abi olamayacağımı biliyorum ama yine de bunun için çabalanmaktan başka çarem yok. sayılı gün çabuk geçer derler ama bu günler sayılı da olmadığından ne zaman biteceğini bilmiyorum. tek temennim eski sağlığına kavuşup okuluna devam edebilmesi ve hayali olan mesleği eline alabilmesi. çoğu zaman gözümün önüne üniforma ile geliyor. benim şu hayatta bundan daha arzulu bir şekilde istediğim başka hiçbir şey yok. bu konuda veremeyeceğim veya feda edemeyeceğim bir şey de yok. ama işte kahreden durum şu ki elden gelen bir şey de yok. yüce tanrım bizi ona, onu da bize bağışlasın en kısa zamanda eski sağlığıyla. amin.
    ... diğer entiriler ...