Red
şarkısı
Rengarenk bir bataklığın içinde
Batışını izlerken hayatımın
Gecenin sessizliğine direniyorum
içimdeki yalnızlığın gürültüsüyle
Adı geçen geçmeyen insanlar
ismini unuttuklarım beni affetsinler
Parçalanmış dudaklar kırdığım kalpler
Beni böyle görseler onlar bile üzülürler
Her gün kendini yine sevdirir
Sonda beni yine öldürürdün
Bana kalpsiz diyorlar
Seni hiç tanımadılar
Dudakların jilet gibiydi
Öptükçe kanamak isterdim
Bir kalp müzesi vardı içinde
Hepimizi avutan bir şeyler var
içimizde yaralar kafamızda dumanlar
Yazdığım şarkılar bozduğum bedenler
Beni böyle görseler onlar bile üzülürler