hahahah bak şimdi aklıma bir anım geldi.
birkaç arkadaş sınıfta top oynuyorduk. oyun kısaca şöyle: topu yere düşürmeden birbirimize pas vereceğiz. solumdaki arkadaş benim az sağıma doğru attı topu, ben de reflekslerime sığınıp uzattım ayağımı. topa "biraz" sert vurunca tepemdeki floresanı düşürdüm, neyse ki kırılmadı. son ders bitince yerine takarız diye kapı tarafındaki sıranın yanına dikine koyduk floresanı.
derste kapı açıldı, müdür yardımcısıyla iki hoca girdi içeri, dediler "arama var". benim kalp atışı dolar gibi yükselişe geçti tabi, lambayı düşürmüşüm, nasıl geçmesin? hocalar arama yaparken bizim müdür yardımcısı gitti o lambayı sotelediğimiz sıraya yaslandı. bu esnada bilin bakalım kimin kalp atışları iyice coşmuştu? içime doğru sıçıyordum resmen, "bunun burada ne işi var lan?!" dese bittim amk
arama devam ederken "çaaattt" diye bir ses sınıfta yankılandı. dedim "çok gençtin be rakunum, allah taksiratını affeylesin". tahmin ettiğiniz üzere hoca floresanı kırmıştı. hoca "lan?!" deyip şöyle bir dönüp baktı lambaya, sonra şöyle bir sınıfı süzdü, bir şey demeden aramayı izlemeye devam etti.
sınıf arkadaşlarım güldü gülecekler, bense "lan acaba çıkarken mi "kim düşürdü ulan bunu?!" diyecek" diye düşünüyordum ki arama bitince hiçbir şey demeden çıkıp gittiler. kapının kapanmasıyla olaydan haberdar arkadaşların kahkahayı patlatması bir oldu. ben de güldüm tabi bu sefer.
***
uzun lafın kısası: sınıfta top oynanmaz efenim.