belki 2-3 sene sonra tekrar bu başlığa bakacağım.
kendime bir not bırakıyorum...
biliyorum çok sevdin, onun için herşeyi yaptın, sınırları zorladın, aşık oldun, aşkından öldün.
olur da bu kadar zaman sonra hala unutamamışsan ve hala onu çok seviyorsan bi’ düşün...
alanya’ya gideceğini öğrendiğinde tüm sınırları zorlayıp gideceği günü, saati ve aynı otobüsle gidebilmek için her şeyi ayarladığını.. onun seni gördüğünde yüzüne sevgisiz, yabancı gibi bakıp kafasını çevirdiğini.. tüm yolculuk boyunca onun uyumasını aşkla izlediğini. belki her şey düzelir düşüncesi ile indiğin o otobüsten, sevdiğin adamın senin yüzüne bile bakmadan bavulunu alıp arkadasına dönmeden gittiğini... seni orada, hiç bilmediğin bir yerde yalnız başına bıraktığını. 2-3 saat sonra da “vicdanım sızladı. ama yapmak zorundayım. seni sevmiyorum.” diye mesaj attığını ve ardından telefonu kapattığını.
bunları unutma.
sana yapılanları unutma.
seni sevmediğini unutma.
şuan bunları i̇zmir’e dönüş otobüsünde ağlayarak yazdığını da unutma.
onu unut bunları unutma.