babamın da aralarında bulunduğu harika topluluk.
az önce halam, ben ve babam mutfakta oturuyorduk. babam benden meyve istedi, yıkadım koydum önüne. huyunu bilirim bize de ikram edecek. meyveyi soydu ama ilk dilimi kendi yedi. "baba neden halama vermiyorsun?" dedim ve bana şunu dedi: "ya tadı güzel değilse önce bir bakayım tadına, ona göre vereceğim size."
-halam her şeyi yiyemez özellikle ekşi.-
aklıma direk şu geldi: bir gün hz. muhammed sahabeleriyle otururken yanına bir fakir gelip üzüm ikram ediyor. hz. muhammed ise her üzümü gülümseyerek yiyor ve hepsini bitiyor ancak kimseye ikram etmiyor. fakir mutlu bir şekilde oradan ayrılınca sahabeler "bize neden ikram etmedin?" diye sorduklarında ise şu cevabı alıyorlar "üzüm o kadar ekşiydi ki hepsini ben gülümseyerek yedim. size verseydim suratınızı ekşitebilirdiniz, onu üzmenizden korktum."
dini yönüm kuvvetli değildir ama peygamberin karakterini ve iyi insan oluşunu çok iyi bilirim. babamın bana onu hatırlatması ve çoğu yönden ona benzemesi mutlu etti beni.
seni çok seviyorum baba. ayrıca senin elinden yenen her şey çok tatlıdır, ellerinin balı bulaşır bilirim. sen hep benle kal baba.