bu hissi tanıyorum. bahsedilen gibi kelebek uçurma çabası değil ama; her sabah aynaya bakarken sol arkada bi yansıma hayal etmek, odayı bi an önce toparlayıp koşarak evden çıkmak, saatler sonra göreceğin düşüncesiyle kahvaltının ortasında midene giren krampla masadan kalkmak, sahiden hafif bi baş dönmesi çokça terleme ve yanakların alev almasına sebep olmak adına özlüyorum bu duyguyu. şarkılar başka çalar, dans eder adımla yürürsün ve sahiden bi ışık belirir insanın gözünde. güneş başka doğarken hayal kurup düşünmek için ay iple çekilir sanki.
ne biliyim, başımdan geçerken alıp götürdüklerinle bi daha hissetmeye cesaret etmem sanmıştım. yanılmışım, aşk zaten en güzel yanılgı değil mi ki
0
oo hayırlı işler :d - kara12 06.07.2018 14:15:03 |#3635110