ne kadar sallamaz görünürsem görüneyim o kadar çok düşünüyorum.
iki kişilik üç kişilik hatta kocaman bir aile ve başka bir kocaman aile yerine düşünmek çok zor.
bunca zaman kendime yalnızca kendimi düşünmeyi öğrettim.
bir gün vakit geldiğinde yalnızca kendimi düşünmem gerekecekti.
fakat ne o an gerçekten geldi ne de ben gelseydi de düşünecek durumda oldum.
zaman geçiyor. ben yalnızca izliyorum. insanlar başarıyor. ben ise tüm olacak olan şeylerin olma ihtimalini düşünmüş yaşamış ve sıkılmış gibiyim.
keşke hiç belirsizlik olmasaydı.
griyi de sevmem zaten.