hazarda kabardı hayaller, tan yeri ağardı.
bir rengi gümüştü sevdanın, bir rengi bakırdı.
yine de biz gönlümüzü, demirin tavında dövdük.
büyüdü o çocuk, onunla mavera'ya yürüdük.
"yeniden." dedi bir ihtiyar, kaldırarak bastonunu.
ardından tuğlar kalktı, sarılmış sancaklar açıldı.
kundak yapıp asmak olmazdı,
kutsal hazinemiz ruhumuza kazındı.
böyle olmalıydı;
kınında kılıç gibi duran tarih,
sıyrılmalıydı zamanın kabından.
böyle olmalıydı;
tuğlar kalktı mı koşmalıydı,
hazar olup taşmalıydı.
öleceksek bir gün;
yerimiz sıcak döşek değil,
cenk meydanı olmalıydı.
böyle olmalıydı;
beldeki hançer kalktı mı göğe, şimşekler çakmalıydı.
halka değil pusatlar, zulme kalkmalıydı.
sözleri aldığım yer:
(#2171264)
grup orhun - hazar