en sevdiğim şeylerdendi. geldi çattı ama hiç gelmiş gibi hissetmiyorum. böyle hisseden tek ben miyim bilmiyorum. eskiden çok güzel olurdu, ramazan geldi mi heyecan basardı. şimdi farklı şehirde olduğum için mi yoksa artık hiçbir şey eskisi kadar güzel ve zevkli gelmediği için mi bilmiyorum. ama şöyle baktığımda 2 sene önce ankara’daki öğrenci evimde balkonumuza kurduğumuz sofraları güzel hatırlıyorum.
küçükken top patlamasını izlemeye giderdim, bizim ev görürdü patlattıkları yeri. heyecanla beklerdik kuzenlerimle. büyüdüm diye mi artık hissetmediyorum yoksa hissizleştiğim içim mi bilmiyorum. eskileri düşünüp bu güne gelirken ramazan günlerinin bile kötüye gittiğini görüyorum. oysa ramazan en güzel aylardan. farklılıktan,heyecandan, kalabalık sofralar, neşeli yemekler kavramından yıllar geçtikçe uzaklaşmış zihnim. neyse uzatmadan susayım. herkesin ramazan’ı güzel geçer umarım.