...
"neden çalışıyorum ki?" sorusuna adam akıllı bir cevap veremedikleri için içgüdüsel olarak hayvanlaşıyorlar. aradığı tatmini bir şeyler üretirken ya da para kazanırken bulamayan insanlar harcarken bulmaya çalışıyor. elbette ki bulamadıkları her anda biraz daha fazlasını deneyerek sınırı zorluyorlar.
bu yozlaşmış insan ve ucuz toplumsal paradigmalar bu şekilde inşa ediliyor.
şu dünyada herkes işini severek yapabiliyor olsaydı instagram diye bir şeye ihtiyaç duymayacaktık. bunu nereden çıkardın dersen şöyle söyleyeyim;
instagram gibi platformlar tek başına bile büyük bir
tatmin aracıdır. bunu gözlemlemek için alim olmaya gerek yok ve artık instagram paylaşımlarında bile dile getirilen bir durum eyvallah ama bu tespitin deneysel bir karşılığı da var.
facebook.
teknik olarak facebook tek başına instagramın sağladığı bütün imkanları ve hatta daha fazlasını sağlıyorken insanlar birden instagram'a akın etti.
neden sizce?
i̇nstagramın sağladığı ama facebook'un sağlayamadığı tam olarak ne var ki? pratikte aynı imkanları sağlıyordu facebook. hem de daha fazla kullanıcıya ulaşma imkanı da vardı instagramın ilk yıllarına nazaran.
bu sorunun cevabı instagramda değil facebook'ta var.
i̇nsanlar facebook'u tüketti.
aradıkları tatmini bir süre sonra karşılayamadılar, hepsi bu.
uyuşturucu bağımlıları her seferinde dozajı artırdığı halde totalde hep aynı tatmin düzeyine ulaşmaya çalışırlar. daha fazla doz daha fazla tatmin demek değildir. i̇nsanın tatmin düzeyi sınırlıdır ama tatmin eşiği değişkenlik gösterir. bu sebepten doz artırılır. sonucu
overdose'dur.
"facebook=>instagram" hikayesi de buna benzer. facebook'un günahı insanlar tarafından tüketilmiş olması. teknik bir açıklama yok.
i̇nsanların 10 yıl içerisinde bir paylaşım platformundan benzer bir paylaşım platformuna kitlesel olarak kayması müthiş bir sosyal deney olabilir. çünkü burada mantıklı bir açıklama elde etmek oldukça zor. i̇şin psikolojik ve sosyolojik bir alt metni olduğu çok açık.
...