aydilge ‘nin
kendi yoluma gidiyorum albümünde yer alan bir şarkı.
ispanyol dörtlüsü aşığı biri olarak bu şarkıyı gereğinden fazla övmemeye çalışacağım çünkü zaafım var.
şarkı marş tadında. hani böyle ilk duyuşta gelin ve damat içeri girme müziği ya da pasta müziği gibi hissiyat uyandırıyor, bir yandan da coşkulu bir aşk kutlaması soundtracki gibi.
ayrıca sözlerindeki ironi şahane, kelimeleri mükemmel kullanmışlar. birileri düğün piyasasını sömürecekse en azından böyle şarkılar kullansın, kulaklarımız kanamaz.
“hoşça kal, kal benimle,
gitme gel, gel; güle güle,
aşk heves mi, nefes mi?
söyle bal.
kırk yılın hatrına, kal canım aaa
kahveler yaptım sana, fal diye bak bana.
hoşça kal, kal benimle”