ilkokul, ortaokul ve lisede hiç değişmeyen ben üniversitede değiştiğimi hissediyorum ama iyi mi kötü mü bilmiyorum. eskiden hep yaşıtlarımdan olgun olurdum, farklı açılardan bakar, onların hüngür hüngür ağladığı şeylere gülüp geçerdim, çünkü o zamanlar çok daha kötü şeylerin üstesinden geliyordum. ama şimdi her şey farklı. açıkçası hala çoğu kişiden -bazı üst sınıflardan bile- olgun görüyorum kendimi, peki ya bu sadece egomdan kaynaklanıyorsa ? ya olgun değilsem ? küçükken -max 2 sene önce- etrafımda ki çoğu insan bana saygı duyardı, herkese davrandıkları gibi davranamazlardı, herkese yaptığı şakaları bana yapamazlardı. aslında şu an ki halim iyi mi kötü mü bilmiyorum. nasıl olduğunu, nasıl yaptığımı anlamadığım bir duruşum vardı insanların gözünde bende bu yüzden çok nadirde olsa kendim hakkında yanlış anlaşılmalar yaratabiliyordum. o halimi daha çok seviyorum ama bu halimle de kendimi kuş gibi hissediyorum. i̇stediğini yapan insanların gözündeki profilini değilde kendi gözündeki profile göre davranan birisi oldum. saygı olayına gelince de galiba kendim oluşturmam gerekecek bunu. nasıl olacak bilmiyorum ama saygı duyulan biri olmaya çalışacağım.