bugün
yenile

    unutulmayan en hüzünlü anlar

    2
    +
    -entiri.verilen_downvote
    2 aydır karşılaşınca yolumuzu çevirecek kadar net bi şekilde kopmuşuz.her ne kadar birbirimizden kaçsak da gel gör ki üniversiteyi beraber bıraktıgımız için aynı sınav kursuna gidiyoruz ve sınıftaki sıralarımız bile çok yakın.kendimi üzmemek için 2 aydır içimde ona karşı olan hislerimi de hiç sorgulamıyorum,yokmuş gibi davranıyorum.bir gün son derse girdik,sınıfta da çok az kişi kalmış.hoca ders işlemiyor,gelmiş yanıma benle muhabbet ediyor.bi anda hocaya atar yapıp muhabbet edicekseniz biz çıkalım mı demeler yok efendim bu nasıl bir ortammış da bilmem ne.o an öyle bi deli siniri geldi ki bağırdım suratına.yüreksizsin,dedim.yüreğin olsa bu cümlelerin yanına ismimi ekleyebilirdin dedim.sınıfta nefes bile alınmıyor o an.çünkü çocuk önceki ders sırf ayagına bastı diye tanımadıgı birini hırpalamış bi çocuk.durdu,hiçbir şey demedi.çıktı sınıftan.ders bitince ben de çıktım,taktım kulaklıgı yürüyorum.o an çalan karadeniz şarkısı "ben de sevdim sen gibi yüreksizi" dedi,kaldırıma oturdum agladım.kendime üzüldüm.planlarımız arasında bizi görmeye tahammülü olmayan insanlara yenilmek yoktu.
    ... diğer entiriler ...