takıntılıyım. hemde insanlara karşı. bir kere sevince çok zor vazgeçiyorum. tamam "biz iki güne mi vazgeçiyoruz aw" demeyin. ama benimki öyle böyle değil.
gözümü kapatıyorum mert,açıyorum mert,okula gidiyorum sınıfta otururken aklımda yine mert.
i̇şe gidiyorum mert,çay içerken mert.
onunla ilk gittiğim kafeye gidemiyorum mesela onunla anımız taze kalsın. çünkü oraya ilk onunla gitmiştim.o kafeyi sadece öyle hatırlayabileyim diye.
bazen o kadar çok aklıma geliyor ki tamam çık git diye sesli konuştuğum oluyor.
artık arama motorumda ilk onun ismi çıksın istemiyorum. sevilmek istiyorum. benim sevdiğim gibi olmasa da. artık düşünmek istemiyorum.