resim yapmak

bilenleriniz bilir karakalemdir, anatomidir, grafittidir çizerim. çizerim ama hiç nasıl başladığımı anlatmadım sanırım. hadi anlatayım da biraz farklılık olsun. seneyi tam hatırlamıyorum ama 2002-2003 yaz aylarında. sabah saatlerinde erken kalkıp çizgi flim izlemeyen çocuk yoktur herhalde. o nesildenim. bizim pederde bana o zamanlar okula başlamadan önce kalem tutmayı, hafiften sayılar, adımı yazmayı felan temelleri atıyordu akşamları. o zaman başladı benim sevdam. peder de benim veterinerlik 3. sınıf terk. zorunlu göç nedeniyle bitirememiş fakülteyi felan adamın resmi en az benim kadar var. yetenek işte altın bilezikle doğmuşuz. ben tabi sabahları erken kalkıp çizgi flim izliyorum. bugs bunny olsun duffy duck vb. izleyip, çizmeye çalışıyorum. bir de bunların olduğu boyama kitabım vardı ordan bakıp bakıp çizmeye odaklanıyordum. akşam babam gelince de gösterip resmi bitiriyorduk. gel zaman git zaman bugs bunnyle duffy duckı yardımsız çizdim hatta bunu çercevetip asmışlar duvara. daha geçen hafta öğrendiğim bir bilgiyle birlikte nedenini tam olarak öğrenmiş oluyorum. bir insan 0-7 yaş aralığında tam olarak ne ile meşgul olacağını, hobilerini, gelecekte ki mesleğini seçme yaşı. karakterinin oturduğu, psikopat ruhlu mu yoksa insancıl bir varlık olacağının belli olduğu dönem. (hele hele tuvalet eğitimi kilit nokta ) şansımın gittiği olay sanırım böyle bir ailede doğmuş olmam. hatırlıyorum da babamın sokakta yaralanmış kedi köpek güvercin gibi hayvanları eve getirip tedavi ettiğini hatırlıyorum. guncucuk boyumla bende yardım edicem vb gibi merakla gidip bakardım nasıl sarıyor, nasıl dikiş atıyor. anatomiyle biraz erken taşıntım anlayacağınız. babamın herhangi bir hayvanı iyileştirdikten sonra nasıl mutlu olduğunu bir ben bilirim. hal böyle olunca ister istemez her şeyi bir kenara bırakıp küçüklükten çevrenden gördüğün olsun en fazla post-modern aldığın kişiyi taklit ederek hayatını ve geleceğini planlamış oluyorsun. şuan ftr öğrencisiyim. soran oluyor nasıl uyumadan okula gidiyorsun, ve derslerde hiç konuşmadan hocayı dinliyorsun diye. seviyorum dostum. tıp aşığı birisiyim. sizler bölüme boşta kalmamak için geldiniz ben ise tıp olmadığı için geldim. iyi ki gelmişim. 1 gün hatırlamıyorum ben off yine mi okul diye yataktan kalktığımı. labın önünden geçerken formaldehit kokusu beni daha da heveslendiriyor. yani anlayacağınız severek yapılan hiç bir işte başarısız olmak gibi bir seçenek yok. biraz ertelenebilir herhangi bir nedenle ama gerçekten istiyorsan eninde sonunda başarırsın. sürekli üzerine düşersin bir işin elinde sonunda oluyor ben bunu o küçük yaşımda öğrendim. hala yoruldum diye sözlükte takılan uni sınavına çalışan dostlarım var. hani yoruldum diyorsun ya gücünün yalnızca %40ını kullanıyorsun. ve ben sana çok acı bir gerçek söyliyim mi, beynin yorulduğunu bilmez. yorgunluğu yalnızca sen seçersin. ve beyin sürekli kolay yolu seçer. sende seçme hakkı verirsen kolayı seçicektir. aynı kızlara hayır seçeneğini sunmam gibi. hayır seçeneğinin olduğu bir soruyla gidersen hiç tanımadığın birisine %80 hayır diyecek. en komplike entrymi girdim sanırım. sanatla başladım, ilerisinde psikoloji, sonra motivasyon, sonra yine psikoloji. almak isteyen istediğini alabilir. gece daha yeni başlıyor kötü adam kaçar...