kalabalığın içinde görürüm onu arada bir
yanımdan geçer,
gülümser de geçerken, düşünürüm:
-nasıl gülebiliyor ki, derim.
arkasından benim de dudağım kıvrılıverir,
gülümserim acıyla alay eder gibi.
düşünürüm o zaman:
-ya o da derim, ya o da benim gibi gülüyorsa?
(bkz: gustavo adolfo becquer)
bilge karasu çevirisiyle