biz ne tren yolculukları yaptık
uzak istasyonlara senle
ne de simit attık martılara
kız kulesinden
gece yarıları bölüp bölüp uykularımızı
terli ve tuzlu bedenlerimizle
sevişmedik sabahın erine dek
arkamdan döktüğün bir tas suyu
toplayamazsan da geriye
yol bitti yolculuklar bitmedi
hoşçakal demeliyim bu aşka
mustafa suphi̇