anneliğin fragmanı gibidir.
sabah derse geç kalmasın diye önceden uyanıp kaldırırsınız. sırnaşır, "ablaaa bir şeyler yapsak ya saçıma"diye. saçını yaparsınız. gece üstü açıldığında üstünü örtersiniz. ders çalışırken yanına meyvesini koyarsınız. kitap üstünde uyur yerine yollarsınız.
gözünüzün önünde büyürken bunu kabullenemezsiniz. hep küçüktür sizin için. yeri gelir size akıl verir ama yine de büyütemezsiniz gözünüzde. hep koruma hissi ile yaklaşırsınız. belki de büyümesi korkutur sizi.
böyle bir şey işte..