asosyal itiraf

uzun zamandır buraya yazıp yazıp siliyodum ama şimdi daha çok yazma isteği duyuyorum içimde. günlerim bok gibi geçiyor sözlük düzene dair hiçbir şey yok hayatımda. bir hafta aç dolanıyorum bir hafta tıka basa dolu. bir gün çok çalışıyorum bir gün hiç. uykusuzluktan oluşan göz altı morluklarımı her gün makyajla kapatıyorum. tyt den okulda iyi bir sıralamaya girerken ayt den optik bile veremiyorum. yemeklerimi iki buçuk senedir odamda veya oturma odasında yiyorum. bir boş günüm yok. bazen kendimi uykuyla ödüllendireyim diyorum ailem uyuduğuma bin pişman ediyor. son senemmiş, yapmak zorundaymışım falan filan. onların ders çalıştığımı sandığı akşamların bir iki saatini ağlamaya ve kendimi ikna etmeye ayırıyorum. yine de kimse görmüyor halimi. i̇nşallah tez defolur giderim bu evden.