bugün
yenile

    başkasının mutluluğuyla mutlu olmak

    7
    +
    -entiri.verilen_downvote
    muazzam bir his. bugün hala doktorası üzerine çalışan bir hocamın söyleşisine katıldım, konusu “tarihten bugüne türk kadını”ydı. o kadar heyecanlıydı ki o sahnede yer alacağı için, sesi titriyordu. kendisi bölüm başkanı olan hocamızın lisanstan öğrencisi aynı zamanda, sahneye çıktığı anda göz göze geldiler ve ikisinin de gözleri doldu; o an tüm film sahnelerinden daha dokunaklıydı. bir an dedim, “biz de böyle olur muyuz ki ilerde?” konuşmasını mütemadiyen gözlerimizin içine bakarak sürdürdü. sürekli kafamızla onaylamamızı bekledi, bir çocuğun ilk adımlarını atışı gibi; “hadi, yapabilirsin!” dersin ya onun her adımıyla kafan inip kalkarken, işte tam da öyle hissettim. sözlerini, “bugün türkçe konuşan, çocuklarına türkçe öğreten, onları yetiştiren, ilim öğrenen, istediği alanda kendini geliştirebilen, seçme ve seçilme hakkına sahip olan her kadın 1919'da doğmuştur.” diye sonlandırırken hem ağlıyor, hem ağlatıyordu. salon alkış sesleriyle inledi. sanki kendim o sahnedeymişim gibi garip bir heyecan ve mutluluk vardı içimde, bu hissi seviyorum -sevdiklerime karşı-
    ... diğer entiriler ...