sınav aracının içini sükunete büründüren eylem.
sabahın saat 8.20'sinde sınav yazmışlar. sınav başlama yeri için de şehrin bir ucundan bir ucuna gitmem gerektiği için saat 6.45'e alarm kurdum. yolda tek bir araba yokken neyin sınavı bu amına koyim diye derin düşüncelerle yola koyuldum.
arabanın yanına varana kadar şimdiye dek etmediğim küfürleri etmişimdir şaftını ayrı, diferansiyelini ayrı siktiğimin bu mallarına.
geçtim arabaya başladık sınava. hoca çıkışı verdi. gergin gergin tek dirseğimi aynaya yaslamış vaziyette tek elimle sürüyorum arabayı. o sıra müfettişler siyaset muhabbetine girdiler. sabahın 8inde ne siyaseti yapıyorsunuz bre dikiz aynalarına 619 çektiğimin evlatları. neyse mıyıl mıyıl giderken bir anda verdim sinyali aldım 4 e şehir içi 70le tüm kursiyerleri solladım ilk sıraya geçtim. müfettiş uyardı "bak bunu görmemiş olayım" filan.
geçtik ilk sıraya önümüz bomboş, tabii bu dürzülerin de işine geliyor hızlı hızlı bitirmek sınavı. bir ara ek yoldan ana yola geçmemiz gerekirken arkadan gelen pikap bizi sıkıştırdı. ulan yavaşlıyorum geçmiyor, hızlanıyorum daha bir sıkıştırıyor. baktım şöyle dikiz aynasına, iki elimle aynayı işaret edip;
"e ne yapıyor bu amınısiktiğim" dememle kornayı tokatlamaya başlayıp, arkadaki hocanın öksürmesi bir oldu. geçtik orayı ben baya gerginim ama kafamız nası güzel.
yanımdaki müfettiş;
"direksiyon hakimiyeti iyi ama trafik adabı zayıf hocam" demesin mi, "adabımızı bozmasın o zaman amına koyim" dedim. hoca yine öksürdü. araba içini bir sükunet sardı. 35 dakikalık parkuru 22 dakikada gelmenin huzuru ve mehter marşının gazı eşliğinde olay mahalini terk ettim.