lâl, gül, döl
've damarlarımda akan toprak
bir sırrı vaktinden önce saklayıvermişim
cümle coğrafya ve dahi dağları sıkıntı basmış.
ben artık sürekli hançerlenirim
i̇ki tiren öpüştü mü kondüktör yanar?
ah sen bana bakma tiyatrolarımı taşra tertibler
benim anlattıklarımla biraz heterodoks kaçabilir sevgilim
yani hükmetsene aksine ki, bir bin yıl sırtımızda
paklanmayacak
ve allah'ın i̇sa isminde bir sevgilisi yok!
evet bugünlerde biraz siyaset ehli çocuklar olduk
mesela bundan böyle senin adın petrus olsun sevgilim
ki bir ağaca teşekkür etmek için davranıyorum da bazen
oluk oluk pantolonlar devriliyor kanatlarıma
ve şimdi ben sevgilim
sana beyaz renginde çoraplar temizliyorum
ağlayarak.
ve lal ve gül ve döl, 've damarlarımda akan toprak
ve sonra eczama saplanan o tersinden lunapark
o kült, o hırkalar
ah nasıl da lezzetli asalar birikiyor kirpiklerimde
ve koopeatifler boyu gül koklayan beynelmilel varakalar!
gidişini başka türlü açıklıyamıyorum.
(bkz: ah muhsin ünlü )